
Στον απολογισμό της φλόγας δύο άλογα με σέρνουν, βαθιά πληγή ανοίγει το ένα με μάτι γκρίζο κοιτά το σύννεφο, το τολμηρό συγχώρεσε την βροχή πριν γίνει αμαρτία Το άλλο με το αόρατο πόδι το μάυρο, καταριέται· ανείπωτος λυγμός ξεσπά στην τρύπα Εγώ στην μέση Διαμελισμένη Υπάρχω σε κάθε μου Κομμάτι.